Πόντος σε ασπρόμαυρο καρέ...: Τραπεζούντα. Περιοχή Ζάνος (Τζαμί της Γκιουλ Μπαχάρ)

Η Σινώπη, η φέρουσα το όνομα της κόρης του ποταμού Ασωπού, με μια ιστορική διαδρομή χιλιάδων ετών αποτελούσε κι αποτελεί μια από τις ομορφότερες πόλεις του Ευξείνου Πόντου. Την ίδρυσαν οι Μιλήσιοι κι αυτή με την σειρά της έδωσε ζωή στην Τραπεζούντα, την Κερασούντα και τα Κωτύωρα. Στην μακραίωνη ζωή της υπήρξε μέλος της Αθηναϊκής Ηγεμονίας, πέρασμα των Μυρίων του Ξενοφώντα, μέρος της Αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, γενέτειρα του φιλοσόφου Διογένη του Κυνικού μα και του Μιθριδάτη του Μέγα κι ανάκτημα της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας μετά την νίκη του Αλέξιου του Α του Κομνηνού επί των Σελτζούκων Τούρκων.

Μετά την πτώση της Πόλης περνά στα χέρια του Μωάμεθ και ο πληθυσμός της βιαίως ξεριζώνεται και στέλνεται στην Κωνσταντινούπολη.

Η απογραφή του πληθυσμού της το 14 τη βρίσκει με περίπου 7000 Έλληνες να ζουν σε αυτή και στα περίχωρα της, με Ελληνική αστική σχολή, Παρθεναγωγείο και 3 εκκλησίες. Το 1922-23 με τη συνθήκη της Λωζάννης και την αναγκαστική ανταλλαγή πληθυσμών η Σινώπη χάνει μετά από αιώνες το Ελληνικό κομμάτι της.